O książce: 2017 / Wysocki żył i tworzył w czasach, które „potrzebowały” głosu, rozdartego rozpaczą – rehabilitował krzyk w poezji rosyjskiej. Był to wyzwolenie szczególnej energii, która przenikała do myśli i uczuć ludzi, trafiała do ich „nie uszu, ale do dusz”. które „uczynili życiem”. I Wysocki – może tylko Wysocki – wypełnia tę niszę. Jest najczęściej publikowanym i najczęściej cytowanym poetą końca XX i początku XXI wieku. A jeszcze ważniejsze jest to, że ludzie nadal go słuchają i śpiewają. A żeby dokładniej i pełniej zrozumieć wiersze i pieśni Wysockiego, trzeba wiedzieć, jak żył... Książka Walerego Kuźmicza Pierewozczikowa jest próbą wyobrażenia sobie i zrozumienia żywego Wysockiego. Prawo do głosu ma każdy, kto go naprawdę znał – twierdzi autor, znany biograf poety. Czas mija, ludzie odchodzą, a wraz z ich śmiercią żywy Wysocki, którego tylko oni znali, zostaje na zawsze usunięty. Ta książka, zawierająca ekskluzywne wspomnienia i wywiady, nieznane fakty z biografii Władimira Semenowicza, może wywołać wśród czytelników nieporozumienia i chęć. sprzeczają się z autorami materiału dowodowego, ale tę właściwość mają wszystkie „nieuczesane” wspomnienia.